Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

I’m a Cyborg but that's OK


Σκοπός της ζωής είναι... να είσαι!
Να μη χάνεις την ελπίδα σου,
να τρως το φαγητό σου
και να ζεις γενναία και υπερήφανα τη ζωή σου!
PARK Chan-Wook

ο PARK Chan-Wook εξηγεί ότι ήθελε πλέον να γυρίσει μία ταινία που η κόρη του θα μπορούσε να δει με τις φίλες της και να γελάσουν.
ο ευφάνταστος σκηνοθέτης είχε δει σε όνειρο, σφαίρες που έβγαιναν από το σώμα μίας κοπέλας... και κάπως έτσι γεννήθηκε η ηρωίδα - cyborg
ο ίδιος χαρακτηρίζει την ταινία του μία ιστορία αγάπης γιατί «οι δύο πρωταγωνιστές ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ο ένας τον κόσμο του άλλου και πιστεύουν σε αυτόν. Δεν είναι ότι μέσα από τη θεραπεία τους καταλαβαίνουν τον κόσμο και τον κάνουν δικό τους, αλλά επειδή αγαπούν ο ένας τον άλλον, μπορούν να το πετύχουν. Ένα θαύμα που μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει.»
σε συνέντευξή του, αναφέρει τον Philip K. Dick ως μία από τις λογοτεχνικές του επιρροές χαρακτηρίζοντας το I’m a Cyborg κατά κάποιο τρόπο αντιστροφή του Blade Runner
η σκηνή με το ουράνιο τόξο είναι εμπνευσμένη από έργο του Δανού φωτογράφου Ed vab der Elsken, στην οποία απεικονίζεται ένας κάμπος και στο βάθος ένα γυμνό ζευγάρι να κάνει έρωτα.
η Su-jeong Lim στην ταινία ζυγίζει μόλις 39 κιλά!
στο ρόλο του Il-soon είναι ο διεθνής μουσικός αστέρας Rain, ο οποίος ψηφίστηκε από αναγνώστες του περιοδικού TIME ως το πιο δυναμικό πρόσωπο του 2007

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

MANHATTAN


O σαραντάχρονος Isaac χωρίζει την γυναίκα του, Jill, η οποία συζεί τώρα με μία άλλη γυναίκα, την Connie, και ετοιμάζεται να εκδώσει όλες τις πικάντικες ερωτικές λεπτομέρειες του αποτυχημένου γάμου της. Ο καλύτερος φίλος του Isaac, o Yale, απατά την σύζυγό του, Emily, με την διανοούμενη Mary, για την οποία ο Isaac θα χωρίσει την δεκαεπτάχρονη ερωμένη του, Tracy. Ο έρωτας του Isaac και της Mary θα έρθει με το ξημέρωμα, σε ένα παγκάκι κάτω από την γέφυρα του Manhattan. Για λίγες στιγμές, ο αιώνιος νεοϋορκέζος flaneur θα βρει συντροφιά στις μοναχικές περιπλανήσεις του.

"Η Νέα Υόρκη του Woody Allen χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη γεωγραφία", είχε γραφτεί πριν μερικές δεκαετίες, όταν ο επιτυχημένος τότε stand-up comedian και κωμωδιογράφος, αποκρινόταν ακόμα στο όνομα Allan Stewart Konigsberg και αναζητούσε την προσωπική του σκηνοθετική σφραγίδα κυρίως μέσα από ταραχώδη projects. Ο Allen έπλασε την κινηματογραφική του περσόνα το ίδιο "αυθόρμητα", αλλά και το ίδιο μεθοδευμένα, με τον τρόπο που ο Chaplin δημιούργησε τον Αλήτη